Autobiografia Barbary BittnerĂłwny, jednej z najważniejszych postaci w historii polskiego baletu. MĂłwiono o niej "cudowne dziecko", "fenomenalna tancerka". Pisano: "Choreograf znajdzie u niej tyle odkrywczej, pełnej niespodzianek fantazji, tyle wynalazczości, ktĂłra ciągle deformuje tradycję baletową, znajdzie twĂłrczą indywidualność i nieustanną lotność pomysłĂłw, mogącą mu rozbić własne koncepcje". I jeszcze: "Jej lekkość, wdzięk, wyrazistość, jej niekłamany liryzm i autentyczne, bujne poczucie humoru - składają się na indywidualność niepowtarzalną, wyciskającą swoje piętno na każdym spektaklu, na każdym, drobnym nawet, obrazku scenicznym". Nie jest to wyłącznie opowieść o artystycznym dojrzewaniu i karierze scenicznej, bo losy pokolenia 1924 raz na zawsze wyznaczyła wojna światowa i niełatwy czas powojenny. Satysfakcje artystyczne przeplatają się z tragedią rodziny i całego narodu, triumfy artystyczne gasną w obliczu niespodziewanych trudności i dramatycznych życiowych zwrotĂłw. Opisywane z dystansu stają się historią naznaczoną mimo wszystko optymizmem i wiarą w słuszność własnej drogi życiowej.